© Hessisches Staatsarchiv Marburg, Best. 340 Grimm Nr. L 26
quod posteriore demum aetate in locum illius avulsae absorptaeque subrogata esse *
videtur. Exempla vero quae protuli ex hymnis non ejusmodi particulam cum pro
nomine du junctam, sed ipsum nominativum masculini produnt. Demonstrativum
enim quotiescumque ad personam tertiam in liis hymnis refertur, nulla alia comitari
solet particula.
Denique mihi explicanda est, quae proprie ad syntaxin pertinet, constructio pro
nominis demonstrativi et relativi juxta se positorum aut saltem intelligendorum. Itaque
cum utrumque ponitur, ambigi nequit, quonam casu dici debeant. Ita Ulphilas Plii-
lipp. 3, 14. du pdirn, pdei faiira sind, mili ufpanjands, roTs <Hs e/xirgoa^EV
STtEXTetvo/XEVOS. Luc. 2, 53. ana pdim, pdei rodida vesun , i-rrl tois XaXov/j.1.
vols■ Matth. 5,32. jali sci, 'ize (—izei) afsatida liugaip, xai os iciv ciTtoXsXv.
fJ.EV7\V ya/uijfffl. Luc. 7, 43. pana gavenja, pctmmei managizd fragaf, v-rtoXafj,-
/3etvea, oti <3 ro TtXsiov sxcigiauTo, et multis aliis locis. H ymn. XIX. 5, 1.
der, der pilochaner steine, ille, qui clausus lapide. Hoc tamen dicendi genus
cum saepissime nimis plenum et languidum videri possit, pronomine demonstrativo
omisso, relativum tantum poni solet. Jam vero dispiciamus, qui casus eligendi
sint? neque de casu dubitandum est, si demonstrativum quod omittitur et relati
vum eodem esse debent. Sin autem diverso , tum plerumque casus relativi serva
tur, e. gr. Joh. 13, 29 bugei, pizei faurbeima, dycgaaov uv xgelav e'xo/uev,
intellige po, pizei-, idemque in lingua gracca et latina fieri constat. Interdum t
vero et graeca et nostra eo utitur casu, qui demonstrativo omisso competeret:
11. Cor. 12, 17. 'ibiii pairh hvana pizeei insandida, ^ rwct ojv ditiaraXotct.
Luc. 9, 36. nivailit pizei gasehvun, ovrilv u>p kugdxcvu. Mare. 15, 12. taujai
paminei qvipip fiudan, Ttoiraoo u *) XsysTS (BctaiXect. Hoc multo frequentius
est in dialecto tlieotisca: J. 350. endi dhes i? al chiscuof, ejusque qui id omne
creavit j J. 353. zi dheodom dhem emvih biraubddon, ad gentes quae expoliave
runt vos; J. 354. sie werdant zi scaliche dhem im aer dheonodon, et erunt
praeda his, qui serviebant sibi5 J. 392. ih bibringu dhen mina berga chisitzit,
educam possidentem montes meos ; fragmentum supra pag. 7. citatum versionis Matth.
12, 48. er antwrta demo zaimo sprah, respondit illi, qui loquutus est ad cum5
O. I. 19, 50. tliia la? ih themo i? lisit thar, relinquo ei, qui hoc legit5 O. n.
22, 45. la 5 tliia suorga themo thih sulichan giduat, relinque eam curam illi, qui
te talem creat; O. IV. 2, 49. then tliar after lante farent wallonte, iis qui per
terram eunt peregrinantes; IV. 57, 66. then thara zua githingen, iis, qui co
tendant; I. 24, 14. gebe themo ni eigi, det illi qui non habeat; gl. Hrab. 969 h
da5 fel municha tragant, pellis quam gestant monachi. In quibus locis cave ne
existimes pronomen demonstrativum poni, relativum omitti; exempla enim gothica
satis docent, quod linguae graecae consensus firmat, demonstrativum omissum esse
relativum adesse quidem, sed in casum demonstrativi retractum.
*■) ita sine dubio codex, quem secutus est Ulphilas. Vulgo legitur,
___
phhibbmhhhmhbhhhhhhmhhi
■hmihmm