13.
Von dem Fischer un ftjttcr im
Dar wör mal eens en Fischer UN syne Fru, de mann
ten tosamen in'n Pißputt, dicht an der See, un de Fischer
güng alle Dage hen un angelb: un he angelb un angeld.
So seet he ok eens by de Angel und seeg jümmer in
dat blanke Water heniu: un he seet un seet.
Do güng de Angel to Grund, deep ünner, un as he se
heruphaald, so haald he enen groten Butt herut. Do
säd de Butt to em 'hör mal, Fischer, ik bidd dy, lat my
lewen, ik bün keen rechten Butt, ik bün'n verwünschten
Prins. Wat helpt dy dat, dat du my dot maakst? ik
würr dy doch nich recht smecken: sett my wedder in dat
Water un lat my swemmen.' Mu,' säd de Mann, 'du
bruukst nich so vel Wöörd to maken, enen Butt, de spreken
kann, hadd ik doch wol swemmen laten.' Mit des sett't he
em wedder in dat blanke Water, do güng de Butt to Grund
un teet enen langen Strypen Blot achter sik. Do stünn
de Fischer up un güng na syne Fru in'n Pißputt.
'Mann,' säd de Fru, 'hest du hüt niks fungen?' Me,'
säd de Mann, 'ik füng enen Butt, de säd he wör en ver
wünschten Prins, do hebb ik em wedder swemmen laten.'
'Heft du dy denn niks wünschd?' säd de Fru. Me,' säd de