WALTHARIUS.
© Hessisches Staatsarchiv Marburg, Best. 340 Grimm Nr. L 72
Princeps, et cunctos coinpellat sic seniores
‘Si gens tarn fortis, cui nos similare nequimus,
Cessit Pannoniae, qua nos virtute putatis
60 Huic conferre manurn et patriarn defendere dulcem?
Est satius, pactum faciant censumque capessant.
Unica nata mihi est, quam tradere pro regione
Non dubito: tantum pergant qui foedera firme nt.’
Ibant legati totis gladiis spoliaü,
65 Ilostibus insinuant, quod regis jussio mandat,
Ut cessent vastare rogant. Quos Attila ductor,
ITt solitus fuerat, blande suscepit, et inquit
‘ Foedera plus cupio, quam proelia mittere vulgo.
Pace quidem Huni malunt regnare, sed armis
70 Inviti feriunt, quos cernunt esse rebelles.
Rex ad nos yeniens pacem det atque resumat.’
Exivit princeps, asporlans innumeralos
Thesauros, pactumque ferit, natamque reliuquit.
Pergit in exilium pulcherrima gemma parentum.
75Postquam complevit pactum, statuitque tributuni, \1
Attila in occiduas promoverat agmina partes.
Namque Aquitanorum tune Alphere regna tenebat
Quem sobolem sexus narrant habuisse virilis,
Nomine Waltharium, primaevo llore nitentem.
80 Nam jusjurandum Herricus et Alphere reges
Inter se dederant, pueros quod consociarent,
Cum primum tempus nubendi venerit illis.
Ilic ubi cognovit, gentes has esse domatas,
Coeperat ingenti cordis trepidare pavore.
85 Nec jam spes fuerat saevis defendier armis.
‘Quid Gesseinus’ ait, ( si bella movere nequimus?
58 sirnulare C. 59 uos C. quam nos A. 62 mihi quam B. I.
63 firmaut B. 66 cessant B. 71 dextram det B. 1. 73 reli-
quit A. 1. 75 conqdetum A. 78 sexus sobolem I. 81 ut J.